Gedicht: De mensen van voorbij
20 nov 2020 Gedicht: De mensen van voorbij
De mensen van voorbij
wij noemen ze hier samen.
De mensen van voorbij
wij noemen ze bij namen.
Zo vlinderen zij binnen
in woorden en in zinnen
en zijn we even bij elkaar aan ‘t eind van ‘t kerk’lijk jaar.

De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven.
De mensen van voorbij
ze zijn met ons verweven
in liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen,
in bloemengeuren,
in een lied dat opklinkt uit verdriet.

De mensen van voorbij
zij worden niet vergeten
De mensen van voorbij
zijn in een ander weten.
Bij God mogen ze wonen,
daar waar geen pijn kan komen.
De mensen van voorbij
zijn in het licht, ... zijn vrij.

Hanna Lam
terug